گُفت بآ زَنجیر ، دَر زِندآن شَبی دیوآنِه‌ای
عآقِلآن پِیدآست ، کَز دیوآنِگآن تَرسیدِه‌اَند
مَن بِدین زَنجیر اَرزیدَم کِه بَستَندَم بِـپآی
کآش می پُرسید کَس ، کآیشآن بِچَند اَرزیده‌اَند
دوش سَنگی چَند پِنهآن کَردَم اَندَر آستین
اِی عَجَب !!! آن سَنگهآ رآ هَم زِ مَن دُزدیدِه‌اَند
سَنگ می دُزدَند اَز دیوآنِه بآ این عَقل و راَی
مَبحَث فَهمیدَنی هآ رآ چِنین فَهمیده‌ِاَند
عآقِلآن بآ این کیاست ، عَقلِ دوراَندیش رآ
دَر تَرآزویِ چو مَن دیوآنِه‌ای سَنجیدِه‌اَند
اَز بَرآیِ دیدَنِ مَن ، بآرهآ گَشتَند جَمع
عآقِلَند آری ، چو مَن دیوآنِه کَمتَر دیدِه‌اَند
جُملِه رآ دیوآنِه نآمیدَم ، چو بگُشودَند دَر
گَر بِدَست ، ایشآن بِدین نآمَم چِرآ نآمیدِه‌اَند
کَرده‌ِاَند اَز بیهشی بَر خوآندَن مَن خَندِه‌هآ
خویشتَن دَر هَر مَکآن و هَر گُذَر رَقصیدِه‌اَند
مَن یِکی آئینِه‌اَم کآندَر مَن این دیوآنِگآن
خویشتَن رآ دیدِه و بَر خویشتَن خَندیدِه‌اَند
آبِ صآف اَز جوی نوشیدَم ، مَرآ خوآندَند پَست
گَر چِه خود ، خونِ یَتیم و پیرِزَن نوشیدِه‌اَند
عآقِلآن پِیدآست ، کَز دیوآنِگآن تَرسیدِه‌اَند
مَن بِدین زَنجیر اَرزیدَم کِه بَستَندَم بِـپآی
کآش می پُرسید کَس ، کآیشآن بِچَند اَرزیده‌اَند
دوش سَنگی چَند پِنهآن کَردَم اَندَر آستین
اِی عَجَب !!! آن سَنگهآ رآ هَم زِ مَن دُزدیدِه‌اَند
سَنگ می دُزدَند اَز دیوآنِه بآ این عَقل و راَی
مَبحَث فَهمیدَنی هآ رآ چِنین فَهمیده‌ِاَند
عآقِلآن بآ این کیاست ، عَقلِ دوراَندیش رآ
دَر تَرآزویِ چو مَن دیوآنِه‌ای سَنجیدِه‌اَند
اَز بَرآیِ دیدَنِ مَن ، بآرهآ گَشتَند جَمع
عآقِلَند آری ، چو مَن دیوآنِه کَمتَر دیدِه‌اَند
جُملِه رآ دیوآنِه نآمیدَم ، چو بگُشودَند دَر
گَر بِدَست ، ایشآن بِدین نآمَم چِرآ نآمیدِه‌اَند
کَرده‌ِاَند اَز بیهشی بَر خوآندَن مَن خَندِه‌هآ
خویشتَن دَر هَر مَکآن و هَر گُذَر رَقصیدِه‌اَند
مَن یِکی آئینِه‌اَم کآندَر مَن این دیوآنِگآن
خویشتَن رآ دیدِه و بَر خویشتَن خَندیدِه‌اَند
آبِ صآف اَز جوی نوشیدَم ، مَرآ خوآندَند پَست
گَر چِه خود ، خونِ یَتیم و پیرِزَن نوشیدِه‌اَند
مِـــثــــــــــــــلِ . . .